سرخشکیدگی و شانکر یک بیماری جدی پسته در استان کرمان و احتمالا در سایر استان‌های پسته خیز می‌باشد. درختان جوان و پیر بیشتر ارقام پسته آلوده می‌شوند، به خصوص آنهایی که در شرایط نامطلوب، رشد می‌کنند. برخی ازگزارش‌ها حاکی از خسارت 17 درصدی این عارضه در باغ‌های پسته است. تاکنون قارچ‌های Paecilomyces variotii، Cytospora, sp، Coniothyrium sp.، Acremonium kiliense و Ulocladium atrum از درختان مبتلا به این عارضه جدا شده‌اند. فراوانی دو قارچ اول و دوم در مقایسه با سایر قارچ‌ها بیشتر می‌باشد. بر اساس مطالعات انجام گرفته در شرایط گلخانه‌ای تاکنون هیچ یک از این قارچ‌ها نتوانسته‌اند نشانه‌های سرخشکیدگی را روی درختان پسته ایجاد کنند. شیوع بیماری شانکر و سرخشکیدگی پسته مطالعه نشده است. به نظر می‌رسد که P. variotii می‌تواند در شاخه‌های مبتلا برای چندین سال دوام آورده و در آن‌ها اسپورزایی کند و به احتمال زیاد به وسیله باد نیز منتشر شود. ضعف درختان در اثر تنش‌های آبیاری و تغذیه‌ای، حمله آفاتی مانند شپشک‌ها و سوسک‌های پوست‌خوار، آفتاب سوختگی و محل هرس شاخه‌ها میتوانند سبب مستعد شدن شاخه درختان پسته برای حمله قارچ شود.
سرخشکیدگی
علائم و خسارات
- تغییر رنگ شاخه‌ها به قرمز و سیاه
- خشک‌شدن و ریزش برگ‌ها
- کاهش رشد و ناباروری شاخه‌ها
برخی عوامل ایجاد کننده بیماری سرخشکیدگی درختان پسته
- تنش‌های آبی و تغذیه‌ای
- بیماری‌های باکتریایی مانند باکتری زانتوموناس
- حمله قارچ‌هایی مانند پسیلومایسس، ناتراسیا
روش های مبارزه
بیماری سرخشکیدگی درختان پسته، که به دلیل تنش‌های محیطی مانند شوری خاک و کمبود آب شایع است، می‌تواند به کاهش شدید محصول منجر شود. برای پیشگیری و کنترل این بیماری، روش‌های زیر توصیه می‌شوند:
- مدیریت صحیح آبیاری و تغذیه: اطمینان از اینکه درختان پسته تحت تنش‌های آبی و تغذیه‌ای قرار نگیرند، برای جلوگیری از گسترش بیماری حیاتی است.
- انتخاب ارقام مقاوم: استفاده از ارقامی که مقاومت بیشتری به بیماری دارند، می‌تواند به کاهش خطر ابتلا کمک کند.
- مدیریت تغذیه درختان: تغذیه بر پایه عناصر ضروری و متعادل کردن مواد مغذی می‌تواند در سلامت درختان و افزایش مقاومت آن‌ها در برابر بیماری‌ها موثر باشد.
- هرس: هرس شاخه‌های آلوده و خشک در مدیریت بیماری بیماری سرخشکیدگی درختان پسته موثر است.
- مبارزه شیمیایی: در صورت شدت بیماری، استفاده از روش‌های شیمیایی برای کنترل عوامل بیماری‌زا می‌تواند مورد نیاز باشد.
- رعایت بهداشت باغ: جمع‌آوری و از بین بردن شاخه‌های خشک و آلوده و جلوگیری از انبار کردن چوب‌ها و شاخه‌های پسته برای مصارف سوختی در منازل و انبارهای نزدیک باغ.
- کنترل حشرات چوب‌خوار: این حشرات میتوانند در گسترش بیماری نقش داشته باشند و با هرس مناسب در زمستان و سمپاشی در پیک پرواز می‌توان آن‌ها را کنترل کرد.
- آبیاری منظم: آبیاری منظم و کافی و جلوگیری از وارد شدن تنش به درختان به پیشگیری از این بیماری کمک کند.